افول نفوذ غرب و ضرورت یافتن نقشی جدید برای گروه 7 در دنیای نوین - مجله بهسان

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، چند روز پیش آخرین نشست سران گروه 7 در بیاریتز فرانسه برگزار گردید. این نشست در حالی به انتها رسیده که به دلیل اختلافات، بدون جمع بندی به کار خود انتها داد.

به گزارش پایگاه تحلیلی ولدای، دونالد ترامپ از گفت وگو با وزیر امور خارجه ایران که به صورت محرمانه به این نشست دعوت شده بود خودداری کرد. آمریکا و ایتالیا با متحدان خود درباره بازگشت روسیه به گروه هفت اختلاف داشتند و فرانسه نیز ایده انتها سریع هژمونی غرب و احتیاج تفکر دوباره درباره نقش غرب در دنیا امروز را عنوان نمود. (جزئیات بیشتر)

نیکلای کاوشنیکوف که از کارشناسان سیاسی است معتقد است که اختلافات میان گروه هفت به مرحله بحرانی نرسیده است اما این گروه باید نقش جدیدی در دنیا امروز پیدا نمایند جایی که نفوذ غرب به تدریج در حال افول است.

گروه هفت مهمترین نشست چند جانبه میان رهبران دنیا به شمار می آید. البته نشست های دیگری نیز وجود دارند که می توان به نشست گروه 20 و بریکس اشاره نمود.

البته نباید این موضوع را فراموش کرد که گروه هفت پیشرفته ترین کشورها در زمینه مالی و سیاسی هستند که از آن با عنوان دنیا غرب یاد می گردد. در حالی که نفوذ سیاسی و مالی این گروه به تدریج در حال کاهش است اما این موضوع به صورت چشمگیر در نظر گرفته نشده است.

امروز و در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ در آمریکا، حجم اختلافات میان واشنگتن و متحدان غربی بسیار وسیع شده است. نه این اختلافات را باید دست کم گرفت و نه احتیاجی هست درباره آنها اغراق گردد. مشارکت فراسوی آتلانتیک برای اروپایی ها حیاتی بوده و برای آمریکا نیز مهم است و در این میان هیچ مهم نیست که چه جملات شوکه نماینده ای در میان عموم مردم گفته می گردد.

به صورت تاریخی، گروه هفت به عنوان نهادی برای تفکر و برنامه ریزی راهبردی ایجاد شده است.

بنابراین، واقعیت این است که سوال درباره پایداری دموکراسی های غرب در برابر چالش های پوپولیسم در دستور العمل شرایط کنونی قرار گرفته است.

امروز چالش پوپولیسم، راست افراطی و تا حدودی جنبش های سیاسی غیر سیستماتیک چپ افراطی، از مهمترین چالش هایی است که اروپا و آمریکا با آن روبرو هستند

هم اکنون زمان آن فرا رسیده با توجه به افول تدریجی سیطره غرب بر دنیا، سران گروه 7 به صورت جدی درباره یافتن نقش جدیدی در دنیای نوین فکر نمایند.

اگر چه، انعکاس این موضوع بدون درگیر کردن کشورهای غیر غربی مفید نخواهد بود. در اینجا منظور تنها روسیه نبوده بلکه حلقه وسیعی از قدرت های جدید مد نظر بوده که شامل چین، برزیل و هند نیز می گردد.

ایتالیا و آمریکا از بازگشت روسیه به گروه هفت حمایت می نمایند و به نظر نمی رسد که اختلاف میان اعضای گروه هفت درباره این موضوع باعث انشقاق در غرب گردد.

مشارکت استراتژیک در میان کشورهای غربی بر اساس فاکتورهای سیتمی بوده که بسیار مهمتر از اختلافات آنها درباره رویکرد در قبال روسیه است.

البته، قدرت های سیاسی مختلف از موضوع بازگشت روسیه به گروه هفت به عنوان دستاویزی برای حدس های خود استفاده خواهند کرد تا به به بخشی از منافع خود دست پیدا نمایند.

گروه هفت وارد مرحله سختی شده است اما این نخستین بار نیست که چنین اتفاقی در تاریخ این گروه می افتد. چیزی که کشورهای گروه هفت را با یکدیگر متحد می نماید بسیار چشمگیرتر از اختلافات درباره بعضی موضوعات است اما تضعیف شدن نقش رهبری کشورهای غربی، عامل جدیدی است که این هفت کشور باید خود را با آن تطبیق ببخشند.

.