هواپیما در مه غلیظ چطور فرود می آید؟

به گزارش مجله بهسان، فرود هواپیما در شرایط مه غلیظ، یکی از چالش‌های بزرگ صنعت هوانوردی است که می‌تواند تاثیرات جدی بر امنیت پروازها و زمان‌بندی آن‌ها داشته باشد. این مسئله به‌ویژه در فرودگاه‌های بزرگ و شلوغ جهان مانند هیترو لندن بیشتر به چشم می‌آید. در این مقاله، به بررسی ابزارها و تکنولوژی‌هایی که به خلبانان کمک می‌کنند تا با موفقیت هواپیما را در چنین شرایط دشواری فرود آورند، می‌پردازیم و به تحلیل عواملی که در این فرآیند تأثیرگذار هستند، خواهیم پرداخت.

هواپیما در مه غلیظ چطور فرود می آید؟

برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با bestcanadatours.com مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.

بعضی شهرها مثل لندن بیشتر اوقات با مه صبحگاهی نسبتا غلیظی همراه هستند و همین موضوع می تواند پرواز هواپیماها را دچار مشکل کند. چندی پیش صدها پرواز در فرودگاه هیترو لندن به علت وجود مه شدید و غلیظ کنسل شد یا با تاخیر انجام شد. به نظرتان فرود هواپیما در مه و گرد و غبار امکان پذیر است؟ خلبان ها در مه غلظ و بدون داشتن دید واضح از باند فرودگاه چطور هواپیما را راهنمایی می نمایند و روی باند فرود می آیند؟ با خبرنگاران همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانیم.

سیستم ابزار فرود

خلبان ها مسلما برای پرواز و فرود در باند فرودگاه احتیاجمند تماشا راستا و باند هستند. اما همان طور که می دانید در شرایطی که مه غلیظی وجود داشته باشد این امر امکان پذیر نیست و باند به سختی دیده می گردد. خلبان ها در چنین شرایطی چه کار می نمایند؟ آیا سیستمی وجود دارد که به فرود هواپیما در مه یاری کند؟ در واقع چنین سیستمی وجود دارد و در شرایطی که به خاطر مه صبحگاهی خلبان نتواند به خوبی باند را ببیند از چیزی به نام سیستم ابزار فرود (ILS) استفاده می نمایند. تقریبا تمام فرودگاه های بزرگ و بین المللی جهان مجهز به چنین سیستمی هستند و در شرایطی که دید مناسب وجود نداشته باشد به وسیله سیگنال های رادیویی هواپیما و خلبان را راهنمایی می نمایند.

بر طبق گزارش شرکت NATS که شرکتی پیشرو در زمینه سرویس های کنترل ترافیک هوایی انگلیس است، در شرایطی که مه و گرد و غبار غلیظ وجود داشته باشد فاصله هواپیماها از یکدیگر می بایست 50% افزایش پیدا کند. بعلاوه هواپیماها باید در هنگام حرکت در باند یا سوار کردن مسافران فاصله بیشتری از هم داشته باشند. مسلما این همه فاصله بیشتر و کندی در فرایند پرواز موجب تاخیر در زمانبندی پروازها می گردد. به همین علت است که در هنگام مه و شرایط جوی ناپایدار شاهد تاخیر در پرواز و فرود هواپیماها هستیم.

انواع مختلفی از سیستم ابزار فرود وجود دارد. پیچیده ترین آن ها به آموزش های حرفه ای خلبانی احتیاج دارد و به فرود هواپیما در مه یاری می نماید. این سیستم به خلبان اجازه می دهد در شرایطی که مطلقا هیچ دیدی ندارد بتواند در باند فرود بیاید. ایرلاین های بزرگ معمولا از این سیستم استفاده می نمایند. اما سیستم هایی که پیچیدگی بسیار کمتری دارند هم وجود دارند که به فرود هواپیما در مه یاری می نمایند. در این سیستم ها ضروری است خلبان تقریبا باند را ببیند. در صورتی که مه بسیار شدید باشد هواپیما نمی تواند با استفاده از این سیستم فرود بیاید و در نتیجه منجر به تاخیر یا کنسل شدن پرواز می گردد.

هواپیما برای فرود و همین طور قبل از تیک آف احتیاج دارد مسافتی را روی باند فرودگاه طی کند. در طول حرکت ضروری است که هم خلبان و هم برج مراقبت شرایط هواپیما روی باند را مشاهده نمایند. در صورتی که به علت مه غلیظ این امر امکان پذیر نباشد فرودگاه های بسیار بزرگی مثل فرودگاه هیترو از سیستم رادار زمینی استفاده می نمایند. به این ترتیب به برج مراقبت این امکان را می دهند خلبان را برای تیک آف یا فرود راهنمایی کند. البته این موانع باعث می شوند کل فرآیند پرواز و فرود با سرعت کم تری انجام گردد. به همین علت است که در صورت وجود مه و گرد و غبار پروازها با تاخیر انجام می شوند.

در صورتی که فرودگاه مجهز به سیستم رادار زمینی نباشد یک بارکش به یاری هواپیما می آید و خلبان با دنبال کردن بارکش می تواند در راستا صحیح قرار بگیرد. اگر تصمیم گرفته گردد که این کار انجام گردد باز هم منجر به تاخیر (بیشتر) در پرواز و فرود خواهد شد. در طول جنگ جهانی دوم نیروی هوایی انگلیس با سوزاندن بخش زیادی از ذخیره سوخت در یک سمت باند باعث از بین بردن و ناپدید شدن مه می شدند. اما امروزه این کار به علت مصرف سوخت بالا و به صرفه نبودن دیگر انجام نمی گردد.

تمام فرودگاه ها الزامات خاصی در خصوص شرایط دید خلبان دارند. خلبان ها قبل از اینکه به فرودگاه نزدیک بشوند با برج مراقبت تماس می گیرند و در خصوص شرایط جوی و احتمال مه تحقیق می نمایند. در صورتی که مه غلیظی وجود داشته باشد تصمیم گرفته می گردد که هواپیما از چه طریقی فرود بیاید. تصمیم گیری در این مورد به مدل هواپیما، مهارت و آموزش های خلبان و ویژگی های فرودگاه بستگی دارد. علاوه بر این هر شرکت هواپیمایی ممکن است قواعد خاصی در خصوص فرود هواپیما در مه داشته باشد.

گفتیم که فرود هواپیما در مه کار دشواری است و احتیاجمند مهارت خلبان و برقراری ارتباط و راهنمایی به وسیله برج مراقبت است. اما در خصوص تیک آف و پرواز چه؟ آیا در چنین مواقعی هم خلبان باید دید بسیار خوبی داشته باشد یا با وجود مه غلیظ هم می توان پرواز کرد؟ در واقع، اهمیت دید در هنگام فرود بیشتر از هنگام پرواز است. خلبان ها احتیاج دارند قبل از فرود سطح باند و راستا حرکت را ببینند تا خدای ناکرده سانحه ای برای هواپیما و مسافران پیش نیاید.

فرود هواپیما در مه به نوع و مدل هواپیما هم بستگی دارد. بعضی هواپیماها قادر هستند حتی زمانی که خلبان دید کافی ندارد هم در باند فرود بیایند. بیشتر هواپیماهای مدرن بوئینگ و ایرباس قابلیت فرود اتوماتیک را دارند. استفاده از فرود اتوماتیک مثل استفاده از سیستم ابزار فرود است، با این تفاوت که اتوپایلوت به هواپیما اجازه می دهد خودش در باند فرود بیاید. هواپیماهایی مثل بوئینگ 737 دارای نمایشگر Heads Up (HUD) هستند که به آن ها یاری می نماید در شرایط بد جوی و مه شدید هم بتوانند فرود بیایند. قوانین و دستورالعمل های هر ایرلاین در خصوص فرود هواپیما در مه ممکن است متفاوت باشد. مثلا ایرلاین ساوت وست تنها به خلبان هایش اجازه می دهد با استفاده از HUD خودشان به صورت دستی هواپیما را راهنمایی نمایند و خلبان ها مجاز به استفاده از اتوپایلوت نیستند.

نکات تکمیلی:

  1. تاثیر مه غلیظ بر پروازها: مه غلیظ می‌تواند دید خلبانان را به شدت محدود کند و عملیات فرود و برخاستن هواپیما را پیچیده‌تر سازد. این شرایط می‌تواند منجر به تأخیر یا حتی لغو پروازها شود. در بسیاری از مواقع، تصمیم برای انجام پرواز یا لغو آن به شدت مه و قابلیت‌های تکنولوژیکی هواپیما و فرودگاه بستگی دارد.
  2. سیستم ابزار فرود (ILS): سیستم ابزار فرود (Instrument Landing System) یکی از مهم‌ترین ابزارهایی است که خلبانان برای فرود در شرایط نامساعد از آن استفاده می‌کنند. این سیستم با ارسال سیگنال‌های رادیویی به هواپیما، موقعیت دقیق باند را مشخص می‌کند و خلبان را در فرود ایمن هواپیما یاری می‌رساند. ILS به‌ویژه در فرودگاه‌های بزرگ و بین‌المللی نصب شده است تا امکان فرود در شرایط دید کم فراهم شود.
  3. رادار زمینی و نقش آن در فرود ایمن: در فرودگاه‌های بسیار بزرگی مانند هیترو لندن، از سیستم‌های رادار زمینی استفاده می‌شود تا به برج مراقبت کمک کنند وضعیت هواپیما را در باند فرود کنترل کنند. این سیستم‌ها به کاهش خطرات ناشی از مه غلیظ کمک کرده و فرآیند فرود و برخاستن را ایمن‌تر می‌سازند.
  4. فرود اتوماتیک: بسیاری از هواپیماهای مدرن، از جمله بوئینگ و ایرباس، به سیستم‌های فرود اتوماتیک مجهز هستند. این سیستم‌ها به هواپیما اجازه می‌دهند تا بدون نیاز به دید مستقیم خلبان، فرود بیایند. اتوپایلوت با استفاده از داده‌های ابزار فرود، هواپیما را با دقت بالا به زمین می‌نشاند.
  5. اهمیت نوع هواپیما و تجهیزات آن: قابلیت‌های فرود در مه غلیظ به نوع و مدل هواپیما نیز بستگی دارد. برخی از هواپیماهای پیشرفته‌تر مانند بوئینگ 737 دارای نمایشگرهای Heads Up Display (HUD) هستند که اطلاعات ضروری را مستقیماً در دید خلبان نمایش می‌دهند و به او کمک می‌کنند تا در شرایط دید محدود نیز بتواند هواپیما را ایمن فرود بیاورد.
  6. افزایش فاصله هواپیماها در شرایط مه‌آلود: در شرایطی که مه بسیار غلیظ باشد، فاصله‌ی هواپیماها از یکدیگر باید افزایش یابد. این اقدام از برخوردهای احتمالی جلوگیری می‌کند اما در عین حال باعث کاهش ظرفیت فرودگاه و ایجاد تاخیر در پروازها می‌شود. این فاصله‌ی اضافی در برخی موارد تا 50 درصد بیشتر از حالت عادی است.
  7. قوانین و دستورالعمل‌های شرکت‌های هواپیمایی: هر شرکت هواپیمایی دستورالعمل‌های خاصی برای فرود در شرایط نامساعد دارد. برای مثال، برخی شرکت‌ها فقط به خلبانان خود اجازه می‌دهند که به صورت دستی و با استفاده از HUD هواپیما را فرود بیاورند و استفاده از اتوپایلوت را ممنوع می‌کنند. این دستورالعمل‌ها به منظور افزایش ایمنی پرواز و جلوگیری از حوادث احتمالی تنظیم می‌شوند.
  8. ارتباط برج مراقبت و خلبان: یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت‌آمیز بودن فرود در شرایط مه غلیظ، ارتباط مستمر و دقیق بین خلبان و برج مراقبت است. برج مراقبت اطلاعات لازم درباره‌ی وضعیت آب و هوا، دید باند، و توصیه‌های لازم را به خلبان منتقل می‌کند تا او بتواند بهترین تصمیم را در شرایط خاص بگیرد.
  9. تاثیر آموزش‌های حرفه‌ای بر خلبانان: آموزش‌های حرفه‌ای و پیشرفته، خلبانان را برای فرود در شرایط دشوار آماده می‌کند. این آموزش‌ها شامل استفاده از سیستم‌های پیچیده‌ی فرود، مدیریت بحران، و تصمیم‌گیری سریع است. خلبانان باید قادر باشند در شرایط استرس‌زا و با دید محدود، هواپیما را به صورت ایمن به زمین بنشانند.
  10. گذشته و حال: از سوزاندن سوخت تا تکنولوژی‌های مدرن: در گذشته، برای مقابله با مه غلیظ در فرودگاه‌ها، از روش‌های ابتدایی مانند سوزاندن سوخت برای از بین بردن مه استفاده می‌شد. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی، روش‌های مدرن و ایمن‌تری مانند ILS و رادار زمینی جایگزین این روش‌های قدیمی شده‌اند.

سخن پایانی

فرود هواپیما در شرایط مه غلیظ نه تنها به تجهیزات پیشرفته و سیستم‌های فرود اتوماتیک وابسته است، بلکه به مهارت و تجربه خلبانان نیز نیاز دارد. با ترکیب تکنولوژی مدرن و دانش خلبانی، امکان انجام پروازهای ایمن حتی در شرایط دشوار فراهم شده است. هرچند هنوز چالش‌هایی وجود دارد، اما تلاش‌های مستمر برای بهبود این فناوری‌ها و آموزش‌ها، آینده‌ای ایمن‌تر برای صنعت هوانوردی را نوید می‌دهد.

انتشار: 5 شهریور 1403 بروزرسانی: 7 شهریور 1403 گردآورنده: behsanshop.ir شناسه مطلب: 2034

به "هواپیما در مه غلیظ چطور فرود می آید؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "هواپیما در مه غلیظ چطور فرود می آید؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید