منوچهر والی زاده : سینمای مسعود کیمیایی و بازی شهاب حسینی را دوست دارم - مجله بهسان

در ابتدای این برنامه منوچهر والی زاده داستان ورودش به عرصه دوبله را چنین نقل کرد: 18 سالم بود که آمدم به این حرفه، در لاله زار به جهان آمدم، لاله زار هم محلی پر از سینما و تئاتر بود. اولین جایی که برای صداپیشگی تست دادم رادیو بود، 18 سالم بود و در رادیو به همراه آقای نصرت الله محتشم خدا رحمتشان کند و آقای صادق بهرامی و چند نفر دیگر تست دادیم از آن ده نفر من اول شدم و خواستند که بروم ولی چون فقط 18 سالم بود گرفتار سربازی بودم نتوانستم در رادیو بمانم ولی گاها به واسطه دوست خوبی به نام پرویز بهادر که از صداپیشگان قَدَر رادیو و کارگردان بودند ما را در برنامه ای شرکت می دادند به نام برنامه کارگران، آن هم نه اینکه دیالوگ بگوییم و حرف بزنیم، افکت می دادیم، صدای شمشیر و صدای در و دست زدن.

وی ادامه داد: با افکت آغاز کردیم بعد یواش یواش به من جمله دادند چون از قبل کار تیاتر می کردم بعد راه پیدا کردم به لاله زار محلی که به جهان آمدم و از آنجا دعوت شدم به دوبله، در آن تیاتر آقای منصور متین بود از هنرپیشه های قَدَر آن زمان، ایشان من را دعوت کردند به یک استودیو در شاهین فیلمِ خیابان بهار، رفتم آنجا تست دادم و ماندگار شدم و ضروری است بگویم در آن استودیوی شاهین فیلم با اولین و قَدَر ترین و با محبت ترین صدا صدا آشنا شدم آقای منوچهر ناماعیلی.

امیدوارم همواره عمر با عزت داشته باشند، شاگردی ایشان را کردم و سال ها درکنارشان کار یاد گرفتم. هنرنمایی آقای ناماعیلی در هزاردستان را همه دیده اند، 64 سال است در کنارشان دوام آوردم برای شان عمر با عزت طلب می کنم.

بازیگری یا صداپیشگی؟

والی زاده با بیان اینکه سال ها کار تیاتر کردم، سریال ها و فیلم های مختلف بازی کردم ولی حرفه اصلی ام در درجه اول همین صداپیشگی و دوبلوری بوده اضافه نمود: به لطفی که مردم به من داشتند همواره دل گرم بوده ام. نزدیک 26 سال است در رادیو پیغام هستم صبح های سه شنبه البته الان مدتی است تصمیم گرفتم کافی است و دیگر باید جوان ها بیایند. مخاطب است که ما را می کشاند ما به مسئله پول هیچ وقت فکر نکردیم درست است که پول زندگی را تضمین می نماید ولی در درجه اول عشق و علاقه است و جنمی که باید در کار داشته باشی خداوند آن جنم را به ما داد و در حال حاضر هم کار می کنیم.

خوشبختانه در حرفه دوبله جوان هایی آمدند با صداهای خوب امتحان و تست دادند و الان هم کار می نمایند که هم دهه شصتی هم، هفتادی و هم هشتادی داریم. ما هم در کنارشان هستیم و سعی می کنیم تجربیات خودمان را به آنها منتقل کنیم.

این دوبلور اضافه نمود:من همواره در حرفه ام شاگردم و شاگردی می کنم چون کارهای هنری هیچ وقت سرانجام ندارند و تمام شدنی نیستند. به خصوص شغلی که من درش هستم. همواره گفتم صدا و حنجره ای که خدا داده است باعث شده این کار تا لب گور با ما باشد.

مجری گری راحت نیست

والی زاده تاکید نمود: این را بگویم تا یادم نرفته است یکی از کارهای سخت رشته هنری به خصوص در تلویزیون کار مجری گری است. خیلی کار سختی است. یک مجری اگر حضور فکر و مطالعه نداشته باشد، نمی تواند اجرا کند. آخر برخی ها مدام می گویند من بروم مجری بشوم نمی دانند که مجری گری کار ساده ای نیست. ممکن است آدم از قاب تلویزیون یک چیزی ببیند خوشش بیاید ولی واردش که می گردد می بیند کار سختی است، باید به همه چیز آشنا باشی، یک موقع جلو دوربین کپ نکنی.

تحصیلات آکادمیک برترین راه ورود به این حرفه است

کسانی که می خواهند وارد حرفه دوبلوری شوند باید آکادمیک کار بنمایند، کلاس بروند، دوره ببینند. هیچ اشکالی ندارد درس بیان بخوانند من اعتقاد دارم تا شما یک صدای ارزنده نداشته باشی تا یک بیان درست نداشته باشی نمی توانی بیایی در این حرفه. هر کسی یک استعدادی دارد.

سینمای مسعود کیمیایی را دوست دارم

این صداپیشه پیشکسوت در کافه رخ به رخ گفت: یک گوینده قدری داشتیم به خانم تاجی احمدی که ایشان هم بازیگر بودند من بسیار به ایشان و هنرشان ارادت دارم.

او ادامه داد: من سینمای مسعود کیمیایی را خیلی دوست دارم با داستان هایش کار ندارم اصولا فیلم سازی مسعود کیمیایی را دوست دارم. در حال حاضر در میان جوان هایی که دارند کار می نمایند شهاب حسینی را خیلی دوست دارم ایشان مدت کوتاهی دوبله هم می آمدند.