فلسفه هوش مصنوعی؛ پرسش هایی برای درک چالش های پیش رو - مجله بهسان

سیستم های محدود هوش مصنوعی بسیار تخصصی و از این رو در انجام وظایفی که برای آن طراحی شده اند بسیار کارآمد هستند و به راحتی در انجام این کار از انسان ها پیشی می گیرند. با این حال، این سیستم ها در حل مسائل خارج از عملکرد اختصاص داده شده خود شکست می خورند و برای انتقال دانش از یک زمینه به حوزه دیگر با سختی روبرو اند.

ایجاد سیستمی برای غلبه بر این مانع به یک ماشین فکری احتیاج دارد که بتواند با انتزاع و استدلال به همان شیوه (یا حتی بهتر از) انسان ها مقابله کند. دستیابی به این هدف و تحقق منظره جمعی جامعه علمی منجر به هوش عمومی مصنوعی شده که به عنوان هوش مصنوعی عمومی شناخته می گردد. اما ما هنوز به آنجا نرسیده ایم...

تلفنم مُرد! عبارتی رایج است که وقتی از آن استفاده می کنیم که باتری موبایل مان خالی می گردد. وقتی این را می گوییم، البته، می دانیم که تلفن در واقع به همان معنایی که یک موجود زنده می میرد، نمی میرد. اما این قضیه دو نکته ضروری را به ما می آموزاند:

1. تمایل ما به انسان سازی موجودات غیرانسانی، به ویژه زمانی که ارتباط خاصی با آن ها داریم و آن ها را بسط هویت خود می بینیم - همانطور که ممکن است در خصوص تلفن های ما اتفاق بیفتد.

2. ما فقط دنیا را از منظر انسانی خود می بینیم و بنابراین هر آنچه در اطراف ما اتفاق می افتد را در دسته بندی های انسانی درک می کنیم.

هنوز نمی دانیم که آیا می توان هوش مصنوعی عمومی ایجاد کرد یا اینکه رویکرد فعلی ما می تواند ماشینی را به میزان یک انسان باهوش کند. با این حال، می دانیم که چنین سیستم هایی تأثیر قابل توجهی بر زندگی ما خواهند داشت؛ آن ها به طور بالقوه می توانند در مشاغل ما عملکرد بهتری داشته باشند و وادارمان نمایند تا در خصوص نقش در حال تغییر خود در دنیا فکر کنیم.

بعلاوه ممکن است مجبور شویم در نحوه تعامل خود با سیستم های هوش مصنوعی که به میزان ما باهوش هستند، تتازه نظر کنیم. اگر فرض کنیم که یک گوشی هوشمند می تواند به همان شیوه (یا حتی بهتر) مانند ما استدلال کند، یا می تواند هوشیاری خود را توسعه دهد، آیا با آن بیشتر مانند یک شریک رفتار نمی کنیم تا یک ابزار؟

کار بر روی چیزی تا این حد قدرتمند که بتواند نقش و موقعیت ما را در دنیا کاملاً تغییر دهد، مسئولیت قابل توجهی دارد. در درجه اول، این مسئله با خطرات بالقوه یک هوش مصنوعی عمومی برای نسل بشر و به طور کلی دنیا دست و پنجه نرم می نماید. در این زمینه، ما بعلاوه با بسیاری از سؤالات تازه و نوظهور روبرو هستیم: مثلا این که چه چیزی ما را به عنوان انسان منحصربه فرد می نماید ؟

فلسفه هوش مصنوعی کوشش می نماید تا آگاهی را در این موضوع افزایش دهد و بحث هایی را در رابطه با این گونه پرسش ها پیش بکشد.

هوش مصنوعی زندگی روزمره ما را به طرز چشمگیری تغییر می دهد و اهمیت آن در سال های آینده به شدت افزایش خواهد یافت. ما نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که هوش مصنوعی نقش مهمی را در دنیایی که در آن زندگی می کنیم بازی می نماید. در نتیجه، هوش مصنوعی بر درک کنونی ما از موقعیت ما در دنیا نیز تأثیر می گذارد و ما را مجبور می نماید که سؤالات فلسفی کلیدی در رابطه با نقش خود در جامعه را دوباره آنالیز کنیم.

هوش مصنوعی محدود در حال حاضر تأثیر زیادی بر نحوه درک ما از نقش خود در دنیا دارد. روشی را در نظر بگیرید که کمپین های بازاریابی مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند نظر شما را ناخودآگاه با منحرف کردن توجه یا راهنمایی ترس های شما شکل دهند.

در حالی که دریافت توصیه های شخصی برای محصولات می تواند برای مصرف نمایندگان مفید باشد، اما یک اثر جانبی منفی وجود دارد: این می تواند ما را به این فکر وا دارد که فقط در صورت انجام آن خرید به عنوان فرد حساب می شویم. در واقع، فردیت ما صرفا از این طریق است که معنی پیدا می نماید.

حوزه دیگری که در آن هوش مصنوعی محدود - و حتی بیشتر هوش مصنوعی عمومی - می تواند نقش ما را تغییر دهد و خواهد نمود، دنیای کار است. اگر هوش مصنوعی بتواند کار ما را، شاید بهتر یا کارآمدتر از ما انجام دهد، ممکن است در نهایت با یک سوال اساسی روبرو شویم: معنای زندگی ما بر روی زمین چیست؟ آیا واقعاً خیلی بد خواهد بود اگر یک هوش مصنوعی شغل فعلی ما را از بین ببرد و به ما وقت آزاد بیشتری برای درگیر شدن با علایق و در مقابل کوشش های خلاقانه تر بدهد؟

ما بعلاوه باید رابطه خود را با هوش مصنوعی در نظر بگیریم، که در وهله اول به شدت به قصد ما برای ایجاد ماشین های مجهز به هوش مصنوعی بستگی دارد. آیا ما صرفا می خواهیم ابزارهایی مانند وسایل نقلیه خودران به ما در زندگی روزمره یاری نمایند؟ یا می خواهیم چیزی بسازیم که مانند شریک و موجود (شعور) دیگری عمل کند؟

بعلاوه می توانیم هوش مصنوعی را فرصتی عالی برای بشریت بدانیم. این طبیعت انسان است که از چیزی بترسد که آن را درک نمی کنیم، بنابراین آموزش مهم است. دانستن آنچه در زمینه هوش مصنوعی اتفاق می افتد به ما این امکان را می دهد که وارد بحث شویم و سؤالات درست را بپرسیم، در حالی که به ما یاری می نماید جنبه های فلسفی هوش مصنوعی را افزایش دهیم.

منبع:

https://www.thats-ai.org/en-GB/units/ai-and-philosophy